بررسی تأثیر مقدار الیاف پلیپروپیلن بر مقاومت فشاری بتنهای پلیمری حاوی رزین پلیاستر (کد E,C) |
کد مقاله : 1023-2020ICI (R1) |
نویسندگان |
محمد نقبائی *1، حسین تاجمیر ریاحی2 1دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران-زلزله، گروه مهندسی عمران، دانشگاه اشرفی اصفهانی، اصفهان 2استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکدهی فنی و مهندسی، دانشگاه اصفهان |
چکیده مقاله |
بتن کاربردیترین ماده در طرحهای توسعه زیرساختهای عمرانی است و ساخت بتنهایی با مقاومت بالا، بیشتر از گذشته اهمیت پیدا کرده است. در میان تنوع بسیار زیاد بتنهای موجود در ساخت سازههای بتنی میتوان به بتن پلیمری که دارای مقاومت بالایی است، اشاره کرد. هدف اصلی در تحقیق حاضر رسیدن به طرح اختلاط با مقاومت فشاری مناسب به منظور دستیابی به درصد بهینه رزین پلیاستر است که برای رسیدن به این طرح، رزین پلیاستر به میزان 12، 15، 17 و 19 درصد وزن مصالح مورد استفاده قرار گرفت. تنها نقطه ضعفی که در بتنهایی از این دسته وجود دارد، شکلپذیری بسیار پایین و تردشکنی آنها است از این رو به منظور جبران این کاستی و بهبود رفتار بتن از الیاف پلیپروپیلن به میزان 5/0، 1 و 2 درصد وزن رزین در نمونهها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج آزمایشات نشان داد که درصد بهینهی رزین پلیاستر در بتنهای پلیمری ساخته شده در این مقاله برابر 17 است. به دلیل ایجاد پیوند مطلوب بین الیاف پلیپروپیلن و رزین پلیاستر، عملکرد مکانیکی بتن پلیمری الیافی نسبت به بتن شاهد پلیمری بهبود یافته است. همچنین افزایش درصد الیاف پلیپروپیلن باعث افزایش مقاومت فشاری و کاهش میزان درصد جذب آب بتن الیافی نسبت به بتن شاهد پلیمری شده است. نتایج به دست آمده از این مطالعه آزمایشگاهی نشان میدهد نمونههای حاوی 2 درصد الیاف پلیپروپیلن بیشترین مقاومت فشاری را داشته ولی نمونههای دارای 1 درصد الیاف بهترین عملکرد مکانیکی را ایجاد کرده است |
کلیدواژه ها |
بتن پلیمری، رزین پلیاستر، الیاف پلیپروپیلن، مشخصات مکانیکی |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |