ارزیابی خسارت‌های بتن در سازه‌های هیدرولیکی در سد میناب و تکنولوژی ترمیم
کد مقاله : 1092-2020ICI
نویسندگان
محمد شکرچی زاده1، محمد جواد محمدی2، حامدرضا حاج قاسم *3، محمدرضا حاج بابائی4
1استاد دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تهران، سرپرست انستیتو مصالح ساختمانی دانشگاه تهران
2عمران.دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تهران.ایران.تهران
3عمران.دانشکده فنی و مهندسی.دانشگاه خوارزمی.تهران.ایران
4عمران (محیط زیست)،دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه خواجه نصیر،تهران.ایران
چکیده مقاله
سازه‌های بتنی هیدرولیکی از قبیل سدها و تاسیسات وابسته به آن در طول عمر خود دچار آسیب‌های فیزیکی، شیمیایی و اجرایی متنوعی می‌شود. عوامل فیزیکی که علت عمده آسیب‌های بتن در سازه‌های هیدرولیکی می‌باشد، شامل سایش و فرسایش، پدیده خلاء‌زایی و چرخه‌های ذوب و انجماد است. همچنین عوامل شیمیایی شامل حمله سولفات‌ها، واکنش قلیایی سنگدانه‌ها و خوردگی می‌باشد. در این پژوهش، روش عملکرد هر عامل مخرب مورد بررسی قرار گرفت و چهار روش ترمیم بتن شامل بتن‌ الیافی، پلیمری، ملات اپوکسی و میکروسیلیسی از نظر مشخصات مکانیکی شامل مقاومت سایشی، کشش مستقیم، مقاومت فشاری و خمشی، مدول الاستیسیته، رابطه زمان عمل‌آوری و مقاومت اولیه، ، نفوذپذیری و چسبندگی با بتن پایه مقایسه شدند. از نظر مشخصات مکانیکی، ملات اپوکسی و میکروسیلیسی نسبت به دیگر مصالح بهترین عملکرد را دارد ولی در برخی از موارد اجرایی دچار ضعف‌هایی مثل عدم اجرا در سطوح‌ شیب‌دار و لزوم عمل‌آوری طولانی می‌باشد. از نتایج کلی این تحقیق، دستیابی به روش ترمیم مناسب با توجه به نوع آسیب، با مصالح موجود در کشور در منطقه سد استقلال میناب اشاره نمود.
کلیدواژه ها
سازه‌های بتنی هیدرولیکی، آسیب فیزیکی، آسیب شیمیایی، ترمیم بتن، سد استقلال میناب
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی